در باره قطعنامه
«شورای پایه گذاری حکومت کارگری- سوسیالیستی»
گفتگو با محمود احمدی
یک دنیای بهتر: ضرورت طرح قطعنامه «شورای پایه گذاری حکومت کارگری- سوسیالیستی» چه بوده است؟ و این طرح قرار است به چه مساله ای پاسخ دهد؟
محمود احمدی: ضرورت طرح قطعنامه از موقعیت کنونی سیاسی جامعه ایران، بن بست جمهوری اسلامی، مسئله باز شدن قدرت سیاسی و تلاشهای جنبشهای اصلی جامعه برای جایگزینی حکومت اسلامی و شکل دادن به آلترناتیو حکومتی ناشی میشود. جامعه ایران دوران پر تلاطم و پر تنشی را از سر میگذارند. از یکسو حکومت اسلامی که بزور شکنجه، اعدام، زندان، و تحمیل فقر و فلاکت گسترده بر گرده مردم زحمتکش توانسته است تاکنون به بقاء ننگین خود ادامه دهد، مورد تعرض توده‌های وسیع جوانان، زنان، و کارگران است و سرنگونی این رژیم جنایتکار در دستور جامعه است. و از سوی دیگر جنبشهای ناسیونالیسم پرو غربی و ملی اسلامی و اپوزیسیون بورژوایی، بر متن تحولات در لیبی، مصر و خاورمیانه و بر بستر تحریم های گسترده اقتصادی و خطر حمله نظامی به ایران، دست به تقلا‌های مذبوحانه زده‌اند و از طریق کنفرانس‌های مختلف، تلاش دارند تا آلترناتیو ارتجاعی خود را شکل داده و در مقابل جامعه قرار دهند .
سوال این است که کمونیسم و آلترناتیو کمونیستی در این تغییر و تحولات میخواهند چه نقشی را ایفا نماید؟ تغییر و تحولات آتی سیاسی در ایران به ۳ جنبش اصلی جامعه، جنبش ناسیونالسیم پرو غربی، جنبش ملی اسلامی و جنبش کمونیسم کارگری گره خورده است. ۲ جنبش بورژوایی ناسیونالیسم پرو غربی و ناسیونالیسم اسلامی به یکدیگر نزدیک شده و به کمک غرب تلاش در شکل دادن به آلترناتیو حکومتی خود برای گرفتن قدرت سیاسی در فردای جامعه ایران هستند! مساله این است که جنبش کمونیسم کارگری در کجای این تصویر ایستاده است و میخواهد در کجای این تحولات قرار بگیرد؟ سهم مردم از آزادی، برابری، رفاه و یک زندگی بهتر چه خواهد بود؟
ضرورت طرح قطعنامه " شورای پایه گذاری حکومت کارگری- سوسیالیستی" پاسخ جنبش کمونیسم کارگری به مسئله قدرت سیاسی در شرایط متحول کنونی و تحولات سیاسی در جامعه ایران است .
یک دنیای بهتر: اخیرا به ابتکار دولت های غربی تلاشهای متعددی از طرف اپوزیسیون بورژوایی برای آلترناتیو سازی انجام گرفته است، از جمله کنفرانسی در کلن و سپس در استکهلم. گفته می شود که کنفرانس دیگری بزودی در واشنگتن برگزار خواهد شد. آیا طرح «شورای پایه گذاری حکومت کارگری- سوسیالیستی» ارائه آلترناتیوی در مقابل تلاشهای اپوزیسیون بورژوایی است؟ ملزومات موفقیت این طرح چیست؟
محمود احمدی: حزب اتحاد کمونیسم کارگری برای سرنگونی حکومت اسلامی، کسب قدرت سیاسی و بر قراری یک جامعه آزاد و برابر کمونیستی مبارزه میکند. هدف ما نابودی نظام سرمایه داری، محو کارمزدی و برقراری یک جامعه آزاد، مرفه و کمونیستی است. به این اعتبار مستقل از هر شرایط ویژه و خاصی، استراتژی ما همواره، سازماندهی انقلاب کارگری است. ما میکوشیم در صف مقدم جنبش زنان، جوانان، دانشجویان، کارگران قرار گرفته و مهر کمونیسم کارگری را بر تحولات سیاسی در جامعه کوبیده و تکلیف قدرت سیاسی در ایران را به نفع طبقه کارگر و پیروزی کمونیسم فیصله دهیم. اما سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی مستلزم رهبری کمونیستی در راس جنبش سرنگونی مردم در جامعه است و تامین این رهبری بدون نقد سیاستها و افقهای جنبشهای بورژوایی ناسیونالیسم پرو غربی و ملی اسلامی و بدون شکست سیاستهای آنها مقدور نیست. امروز در شرایط کنونی تحولات سیاسی ایران، جنبشهای بورژوایی سیاستها و آرمانهای ارتجاعی خود را برای جامعه، به شکل سازمان دادن آلترناتیو حکومتی خود متمرکز کرده‌اند. غرب با توجه به تجاربش در عراق، مصر، و لیبی تلاش دارد همان سناریو ارتجاعی آلترناتیو سازی را در ایران به پیش میبرد! اما ایران، لیبی، مصر، و عراق نیست. در ایران یک جنبش قوی کمونیستی و قطب آزادیخواهی وجود دارد که میتواند آلترناتیو ارتجاعی راست را با شکست روبرو کند .
اخیرا اپوزیسیون راست با حمایت دولتهای غربی از طریق برگزاری کنفرانس‌های مختلف به تلاشهای گسترده ای برای شکل دادن به آلترناتیو خود دست زده است. در چنین شرایطی چپ موظف است که آلترناتیو حکومتی خود را با قدرت در جامعه اعلام کند و جامعه را در مقابل انتخاب بین آلترناتیو‌ها قرار دهد. قطب بندی چپ و راست برای فردای حکومت در ایران و آینده تحولات سیاسی باید مشخصه کنونی جنگ قدرت سیاسی باشد. مشخصه اوضاع سیاسی در ایران به ما دیکته میکند که برای آزادی، رفاه، برابری و آینده کمونیستی فردای ایران نیرو بسیج کنیم. قطعنامه "شورای پایه گذاری حکومت کارگری- سوسیالیستی" اعلام آلترناتیو قطب چپ و کمونیسم به جامعه است و پا گذاشتن فعال قطب کمونیسم در جدال قدرت سیاسی و پایه گذاری حکومت آتی در ایران است .
اما ملزومات موفقیت این طرح به این گره خورده است که ضرورت این طرح را به چپ جامعه و نیروهایی که بعضا عادت کرده است که اپوزیسیون باشد و اشتها و خیز برداشتن برای قدرت سیاسی و درگیر شدن و هموار کردن ملزومات چگونگی گرفتن قدرت سیاسی را کمتر دارد٬ قبولاند. دوران کنونی دوران بسیار حساسی در تاریخ تحولات سیاسی در ایران و شروع آغاز پروسه سرنگونی رژیم ننگین اسلامی است. آینده فردای نسلها به تلاش امروز ما گره خورده است. ما موظف ایم این آینده را روشن و کمونیستی بسازیم. تلاش امروز ما فردا را شکل خواهد داد . *
